Marieke slaapt al dagen in een huurauto, omdat haar jeugdliefde haar op straat heeft gezet. Ze is haar kleren en haar huis kwijtgeraakt, maar ook zichzelf. De zomer wordt steeds warmer. Ook in het rust- en verzorgingshuis waar ze als verpleegster werkt. Door problemen bij de verhuizing van het gebouw blijft Marieke alleen met de bejaarden in de hitte achter. Maar zolang ze niet te veel nadenkt, komt alles wel goed. Niet aan gehaktballen denken. Niet aan de wegkwijnende bejaarden. Niet aan die ene bezoeker die ze naar zijn huis volgde. En niet aan haar vader, met wie ze al jaren niet heeft gesproken. Bovendien kunnen pralines ervoor zorgen dat alles goed komt. Toch?